187 ﴾ ای سالک !

نفْسِ انسان در ابتدا طبع است که در اثر افراط و غفلت به نفْس اماره تبدیل می شود. وقتی انسان مواظبت از طبع کند نفس اماره بر او مستولی نخواهد شد. چون درون انسان دایماً در حال دگرگونی است فقط از طریق ذکر و عبادت و اطاعت است که از نفوذ نفس اماره در خود جلوگیری می کند.
إِنَّ ٱلَّذِینَ ٱتَّقَوْاْ إِذَا مَسَّهُمْ طَاۤئِفٌ مِّنَ ٱلشَّیْطَانِ تَذَکَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ 1
به درستی که کسانی که تقوی پیشه کردند هنگامی که از شیطان وسوسه و خیالی به دل رسد همان دم خدا را به یاد آرند و همان لحظه بصیر و بینا شوند.
إِشغَلوُا أَنْفُسَکُمْ بِالطّاعَة وَ أَلْسِنَتِکُمْ بِالذِّکْر. وَقُلُوبُکُمْ بِالرِّضا فیمَا أَحْبَبْتُمْ وَ کَرِّهْتُمْ. 2
نفس های خود را به فرمان برداری و زبان هایتان را به ذکر و دل هایتان را به خشنودی در آنچه دوست داشته و ناخوش دارید مشغول سازید.

استاد عباس شهریاری سنگسری

1. اعراف، 201.
2. علی ( ع ) ، غررالحکم، ص 1435.