196 ﴾ ای سالک !

اگر انسان نفس اماره داشته باشد حجـاب است و دل اسیرِ نفس و طبع می شود، دل اسیر حجاب هایی می شود که در حالت کفر و پوشیده بسر می برد مانند ساختمان شیشه ای که شیشه های آن کدر و کثیف است و حقیقت را از درون آن نمی توان دید.
أَفَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَنْ یَهْدِیهِ مِنْ بَعْدِ اللَّهِ أَفَلا تَذَکَّرُونَ 1
ای رسول ما می نگری آن را که هوای نفسش را خدای خود قرار داده و خدا او را دانسته گمراه ساخته و مُهر بر گوش و دل او نهاده و بر چشم وی پرده ظلمت کشیده. پس او را بعد از خدا دیگر چه کسی هدایتش خواهد کرد، آیا متذکر این معنی نمی شوید.

استاد عباس شهریاری سنگسری

1. جاثیه ، 23.