81 ﴾ ای سالک !

جذبه یا کشش به سمت خدا در انسان های معمولی و در حیوانات و در نباتات و کانی ها به صورت یک طرفه است ولی انسانی که اشرف مخلوقات است وقتی که به درجه ی اولیای خدا رسید مجذوب حق می شود و این جذبه دو طرفه می باشد و یک کشش و نیروی عظیمی به طرف مجذوب روان می شود و این عمل باعث می شود که دایماً یکسو باشد و در مورد انسان های معمولی با توجه به نفس، تفسیر کلمه ی انسان در قرآن که الف و نون اول و الف و نون آخر، سرِّ الهی می باشد. مابقی حروف که فقط (س) است می ماند. دندانه ی اول آن کششی است از انسان به سمت حق تعالی و این قوه ای است که خداوند در وجود انسان نهاده است و دندانه ی دوم جهتی است به سمت عالَم ارواح که عالَم غیب است و در سوره ی بقره به عنوان آن هایی که به عالَم غیب ایمان آورده اند عنوان گردیده و در عرفان آن را به عنوان عالَم درون و عالَم غیب می نامند که عالَم ملکوت است و دندانه ی سوم کششی است به حبّ مجازی که عالَم عُنصری یا عالَم مادی نام دارد و آن شامل زن، فرزند، غذا و غیره می باشد و اگر چنانچه این عشق مجازی یا حبّ مجازی از حدِّ معمول بگذرد و یا نابجا از آن استفاده شود و از آن مراقبت نشود به نفسِ اماره تبدیل می شود و سرانجام به عصیان و گناه و حجاب می انجامد و راه عشق حقیقی مسدود می گردد و عشق حقیقی، عشق ملکوتی و عالَم توحید می باشد و در اثر تفریط در عشق مجازی انسان در مسیر زندگی ناسوتی دُچار اِشکالات می شود و در افراطِ عشق مجازی دچار عصیان و گناه می گردد و حجاب ظلمانی و جسمانی ایجاد می شود و در نتیجه عشق مجازی تبدیل به نفسِ اماره می گردد و می توان این عشقِ مجازی را کششی به سمتِ حق تعالی دانست. از قوه به فعل درآوردن وَجه اول و دوم باعث عشق حقیقی می گردد.
استاد عباس شهریاری سنگسری