88 ﴾ ای سالک !

خواب پدیده ای است که چه از نبات چه از جانور و چه از خاک و چه از انسان به آن محتاج هستند و خداوند درونشان نهاده است و طبق آیات الهی (آیه الکرسی) فقط خداوند است که به خواب نمی رود. انسان ها وقتی که به خواب می روند کلیه ی پنج حس از کار می افتند و روح پرواز می کند. تا زمانی که پنج حس ظاهری از کار نیفتند روح نمی تواند از بدن خارج شود و در سیرها نیز تا زمانی که حس ها از کار نیفتند انسان نمی تواند سیری انجام دهد و در موقع خواب روح انسان با انسان در ارتباط است و پنج حس روحی یا باطنی فرکانس هایی که مشاهده می کنند به وسیله ی نوار فرکانسی به سمت مخچه هدایت و دایماً مشاهدات خود را به ذهن می دهند و بعضی از مواقع انسان با توجه به ذخیره ی ذهنی و افکاری، سیرها، خواب ها و یا روح های متفاوتی را می گیرد و در موقع خواب، کلیه ی نفس ها قویتر می گردند ولی به علت نداشتن ارتباط با پنج حس، خاموش می مانند و انسان به وسیله ی صدا یا از طریق دیگر،‌ از خواب بیدار می شود. اگر چنانچه بیدار شدن، سریع انجام شود بر اثرِ برخوردِ مثال و روح به جسم، بعد از بیدار شدن درد و خواب آلودگی و سستی و کسالت به او دست می دهد. بعضی مواقع شیطان در وجود انسان (‌در موقع خواب) به علت نبودن روح انسانی با توجه به نفس اماره، وارد بدن شده و در حافظه، اثرات منفی ثبت خواهد شد و احتمال دارد عمل ناقص شهوانی در جسم و جوارح انجام گردد.
استاد عباس شهریاری سنگسری