27 ﴾ ای سالک !

حرکت عرفانی، مثل جوی آبی است که به سمت دریا در دشت حرکت می کند و موانع، حجاب هایی هستند که حرکت انسان را از زمین به سمت دریا کُند و مسیرش را متوجه خشکی و دشت می کنند و انسان اگر در آب و گل تفکر و در علم و در بُعد خدا شناسی منتظر پاداش باشد خود حجاب است و انسان را از رفتن به دریا منحرف می کند و همچنین حجاب ها موانعی هستند که باعث کُند شدن حرکت در مسیر می شوند و خشکی، جسمِ انسان و گِل، عقل انسان است.
لذا با تخلیه و تزکیه و ریاضت، بایستی به سمت دریا حرکت کرد اگرچه باعث خرابی جسم در ریاضت شود.

استاد عباس شهریاری سنگسری